Den Aker
|
Museum Den Aker beslaat een groot gedeelte van de Oranjerie, dit is de vroegere wintertuin van het kasteel waar de “exoten” (sinaasappelbomen e.d.) in de winter ondergebracht werden. Museum Den Aker werd op 12 maart 1994 plechtig geopend tijdens de statutaire jaarvergadering van gouw Antwerpen van het verbond voor heemkunde. In februari 2009 werd Den Aker uitgeroepen tot erkend heemmuseum van de provincie Antwerpen en van de gouw Antwerpen. Het museumgedeelte omvat een dorpscafé anno 1900, een snoepwinkel anno 1930, een keldertje, een opkamer, een klaslokaal anno 1930-1950, een textielkamer, een kamer waarin de geschiedenis van Lint en van de parochie aan bod komen en een huiskapel. |
|
|
De inhoud van het dorpscafé is afkomstig uit Lintse cafeetjes. Lint had voor wereldoorlog I meer dan 30 cafés en 2 brouwerijen. Het café was een belangrijke ontmoetingsplaats in het sociale leven. Nieuws werd er uitgewisseld en besproken, verenigingen hadden er hun vergaderplaats en het was voor vele mensen bijna hun enige verzet. Een café zorgde in vele gevallen ook voor een tweede gezinsinkomen. Eigenlijk is er “niet veel nieuws onder de zon”.
|
|
De snoepwinkel roept een beeld op van een snoepwinkel anno 1930 met snoepgoed van toen. Tabletjes, affairekes, nobelewitjes, strontcaramellen, bakkesvol, schipkevèren, spekken, … liggen er ten toon. Het dure snoepgoed (chocolade en suikerbonen) wordt bewaard in een glazen kast en het “poefleike” staat centraal op de mooie toonbank, onder het strenge oog van Melle. Een mooie verzameling blikken koekjesdozen vervolledigt de collectie.
De snoepwinkel roept een beeld op van een snoepwinkel anno 1930 met snoepgoed van toen. Tabletjes, affairekes, nobelewitjes, strontcaramellen, bakkesvol, schipkevèren, spekken, … liggen er ten toon. Het dure snoepgoed (chocolade en suikerbonen) wordt bewaard in een glazen kast en het “poefleike” staat centraal op de mooie toonbank, onder het strenge oog van Melle. Een mooie verzameling blikken koekjesdozen vervolledigt de collectie.
Het kelderke is het oudste deel van het gebouw. Het is gewelfd, vandaar de naam van de bovenliggende kamer: de voutekamer. Dit is ook het koudste deel van het gebouw, dus hier werd voedsel bewaard. Er staat een botervat, een pekelvat, een wijnpers, melkkannen, aarden potten en een pensenpers.
De opkamer of voutekamer is een klein slaapvertrek met een twijfelaar, een wieg, een bidet, een wastafel, en … de “kakkedoor”. Ook godsdienstige voorwerpen ontbreken niet: palmtak en wijwater, een paternoster, …
|
Het klaslokaal werd ingericht met voorwerpen van de Lintse scholen uit de periode 1930 – 1950: banken, boekentassen, wandplaten, telraam, lei en griffel, inktpotten en pennen, stofjassen, kachel, kolenbak, … |
De textielkamer toont de kledij van geboorte, huwelijk, feest tot …, van busselkind tot de broek van ons moemoe. Een hele collectie strijkijzers, hoofddeksels, kantwerk, en naaigerief ronden het geheel mooi af.
|
Een ruimte op het gelijkvloers is helemaal toegewezen aan de geschiedenis van de parochie (sinds 1766) en van gemeente (sinds 1869). De bezoeker treft er enkele mooie maquettes aan, foto’s, voorwerpen, documenten...
Ook wordt aandacht besteed aan twee Lintse kunstenaars: Gommaar Janssens kunstsmid, leerling van de Lierse kunstsmid Louis Van Boeckel en Lodewijk de Vocht toondichter die in Lint het lied “Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen” componeerde. |
|
Aan de buitenzijde van Den Aker kan de bezoeker de huiskapel betreden, ingericht met liturgische voorwerpen afkomstig uit Lint. De kapel is zo ingericht alsof het tweede Vaticaans Concilie nog moet beginnen. De geur van wierook hangt hier ook nog rond, alsook een werktuig om de offerblokken leeg te halen.